Zanim opiszę akcję akwarium, wyjaśnię tylko że chodzi o prywatny wyjazd związany z obiecanym urządzeniem akwarium przed świętami Wielkanocnymi dla trójki dzieciaków w wieku szkoły podstawowej, na podwrocławskiej wsi.

Wszystko zaczęło się on moich fotek na Facebooku, gdzie regularnie zamieszczałem fotki i filmiki z mojego małego, podwodnego ogrodu. Akwarytyką zajmuję się od dzieciństwa, uczyłem się od mojego taty, dzięki któremu znam się na tym naprawdę bardzo dobrze. 

Mój ojciec był miłośnikiem zwierząt, roślin i ogólnie przyrody. Po nim odziedziczyłem zamiłowanie do szeroko pojętej natury. Jako mieszkaniec małych, ciasnych mieszkań w bloku - nie było za wiele możliwości w posiadaniu zwierzątek domowych - ale i tak były one wykorzystywane zawsze do maksimum, wbrew protestom mamy, które szybko się kończyły, ponieważ zwierzaki szybko potrafiły pozyskać jej sympatię...

Przez czas wspólnego mieszkania z rodzicami mieliśmy w domu następujący zwierzyniec: rybki akwariowe (zawsze i wszędzie, najczęściej po kilka zbiornikó), ptaki takie jak kanarki, szczygły, papugi; chomiki, kot...

Na swoim już oczywiście akwaria (przez dzieciśtwo syna trzy duże zbiorniki po 200 l każdy!). w sumie przez ponad 35 lat małżeństwa akwarium było prawie zawsze, z małymi przerwami, gdy pracowałem długo poza domem, albo ubiegły rok - kiedy latem byłem zmuszony zlikwidować 35-letnie akwarium 160 l, ponieważ poważnie przeciekało i klejenie go mijało sie z celem.

W lutym postanowiłem założyć przynajmniej 60 litrowe akwarium z uwagi na fakt możliwej przeprowadzki w niedalekiej przyszłości do większego mieszkania po teściowej. Nie było sensu targać na poddasze wiekszego i cięższego zbiornika.

Wkrótce po tym dokupiłem dodatkowy zbiornik 30 l na narybek, głównie Gupików i innych rybek tzw "żyworodnych" typu Mieczyki, Molinezje itp. Wykorzystałem też starą, solidną obudowę po starym, dużym akwarium z zainstalowanym w niej oświetleniem (2 świetlówki po 60 cm każda)...

Obudowa ma 100 cm szerokoći, a nowe 2 mniejsze akwaria w sumie 90 cm, więc pasują do siebie teraz idealnie. Znajomi obserwujący moje fotki na fejsie zachwycali sie efektami mojej pracy i pasło hasło: " my też chcemy mieć takie fajne akwarium, pomóż nam je urządzić".

Obietnica padła i nadszedł czas realizacji, akurat okres przedświąteczny był idealny aby dzieciakom sprawić fajny prezent na Wielkanoc.

I tutaj zaczyna sie właściwa akcja "Akwarium pod Wrocławiem" (konkretnie za Oleśnicą, ok. 40 km od Wrocławia).

Solidne podstawy ku temu były: w domku jednorodzinnym z 3 dzieciaków było już w miarę duże akwarium ok, 120-litrowe z podstawowymi urządzeniami typu: grzałka, filtr i oświetlenie - niestety z powodu braku znajomości podstawowych zasad akwarystyki roślinki marniały a rybki nie utrzymywały sie prze życiu, więc zbiornik był praktycznie opustoszały, ponury, ciemny i bez rybek (dosłownie 3 rybki na krzyż)...

Głównymi powodami takiego stanu rzeczy były: zbyt częsta wymiana całości wody (co nie pozwalało na utworzenie się w zbiorniku równowagi biologicznej a bez tego wiekszość rybek nie pożyje długo), oświetlanie akwarium tylko wieczorami (rośliny są bez szans wtedy) oraz oszczędne dogrzewanie wody grzałką,

Po wytłumaczeniu że rybki akwariowe to są ryby TROPIKALNE i potrzebują warunków zbliżonych do naturalnych - gdzie słońce świeci 12 godzin dziennie i jest ciepło nawet zimą (temperatury od 23 stopni minimum do nawet 30 stopni dla niektórych gatunków i do rozmnażania wiekszości)

Po przyjeciu tych podstaw do wiadomości przez domowników (to był mój jedyny warunek realizacji obietnicy - nie miałem zamiaru przywozić rybek i roslin na zmarnowanie) rozpoczęły sie przygotowania, które znalazły swój finał na kilka dni przed Wielkanocą:

1. Rano wyłowiłem z mojego mniejszego zbiornika do 10-;itrowego wiadra ok, 50 szt, narybku Gupików, które się u mnie świeżo urodziły + trochę roślinek, nadmiernie rozrośniętych;

2. Zrobiłem bogate zakupy w sklepie zoologicznym w Raciborzu zarówno roślin jak i rybek, bardzo profesjonalnie zapakowanych w woreczki foliowe, włożone poziomo do ogromnego styropianowego pudła, ledwie się mieszczącego na szerokość w duzym bagażniku Audi A4.

Budżet na zakupy był dosyć bogaty, co pozwoliło na zakupienie dużej ilości dosyć drogich roślinek, przewożonych w drugim wiaderku z przodu auta przy siedzeniu pasażera, oraz zakup ok. 100 rybek, odpowiednio dobranych, tak aby sobie wzajemnie nie robiły krzywdy i dobrze się czuły w zbliżonych warunkach pod względem temperatury itd.

3.Od razu po zakupach wyruszyłem w trasę do Wrocławia, jadąc z Raciborza orzez Krapkowice i tam już autostradą A4 do Wrocławia. Z uwagi na wrażliwy ładunek jechałem oczywiście dużo wolniej niż można (dodatkowo cały bagażnik do połowy wysokości był załadowany spakowanym w gazety i mocne torby szkłem, które zostało po zmarłej mamie - a którego nikt w Raciborzu albo nie chciał, albo po prostu nie miał miejsca aby go zagospodarować - tam zas przyjęto je chętnie).

Trasa była trochę okrężna ale bardziej dogodna do płynnej jazdy, ponieważ z autostrady zjechałem przed samym Wrocławiem i potem już jadąc stosunkowo nową obwodnicą od wschodniej strony objechałem bokiem całe miasto, wjeżdżając dopiero na północnych peryferiach, blisko Centrum Handlowego "KORONA" i kierując sie na Oleśnicę (okolice znam bardzo dobrze, ponieważ pracowałem tam w latach 2007 - 2010).

4.Na miejsce akcji dotarliśmy z dobrym kolegą, który dosiadł się do mnie we Wrocławiu ok. godziny 19-tej, kiedy juz sie ściemniało. Sprawnie rozładowaliśmy towar w kolejnosci: najpierw rybki, które od razu najstarszy z dzieciaków chłopak wpuszczał do akwarium, potem dopiero szkła i inne rzeczy.

Roślinki z wiaderka zostały posadzone w akwarium nastepnego dnia i wtedy dopiero można było zobaczyć efekty akcji w całej okazałości. Rybki zniosły transport nadspodziewanie dobrze, bilans strat to 2 szt, na ok, 150 rybek!

(padły w ciagu kilku następnych dni 2 Prętniki Karłowate, rybki bardzo delikatne i trudne w utrzymaniu w alwariach, szczególnie razem z innymi rybkami).

Podsumowując, akcja przebiegła zgodnie z planem (właśnie mija dokładnie miesiąc), dzieciaki są zachwycone, rodzice zadowoleni a akwarium ma się do dzisiaj bardzo dobrze - co widzę na kolejnych filmikach, które sobie regularnie wypraszam aby je zrobić i mi pokazać, aby trzymać rękę na pulsie i reagować gdyby coś się działo w nim nie tak.

Dzieciaki zainteresowały się bardziej przyrodą, najstarszy chcę sie nauczyć akwarystyki i założyć własne mniejsze akwarium w przyszłości. Czas pokaże czy będzie wytrwały w tym, ja chętnie służę poradą i udzielę wszelkich wskazówek.

P.S. Około 2 tygodnie wcześniej miała miejsca akcja "Mebelki", gdyż w pokoju Juniora zamieniłem jego starą, jeszcze dziecięcą meblościankę - na bardziej pakowną meblościankę mamy, wprawdzie dużo starszą ale wykonaną z solidnych materiałów i w bardzo dobrym stanie. Znajomi, widząc fotki wystawionej na korytarz meblościanki dla dzieci w kolorze jasna sosna z zielonymi wstawkami, naprawdę bardzo dobrze utrzymanej, bez żadnych uszkodzeń z dużym buirkiem z nadstawką, z kontenerkiem na kółkach oraz szafą ubraniowa i bieliżniarką - postanowili ją zagospodarować dla najmłodszej, niespełna 9-letniej dziewczynki, której mebelki sie bardzo spodobały.

Dzielna dziewczynka sama sobie wymalowała ścianę w pokoju na zielono, na koniec umieszczając tam swoje rysunki i inskrypcje, które potem i tak zakryła meblościanka, po przywiezieniu jej z Raciborza, wynajętym w tym celu lokalnym transportem, którego pracownice bardzo sprawnie poznosili meble z mojego poddasza a następnie pownosili wszystko do domku na 2 piętro i poustawiali na docelowym miejscu.

Z akcji "Akwarium" wróciłem dopiero w sobotę przed Wielkanocą, ponieważ w piątek zachciało mi sie w drodze powrotnej zwiedzania z przewodnikiem Zamku w Oleśnicy (byłem tam wielokrotnie i nawet nocowałem - ale nigdy nie miałem okazji pozwiedzać, chociaż nawet mieszkałem krótko w Oleśnicy w okresie: jesień 2014 - wiosna 2015 roku). Dzień był upalny i zwiedzanie tak mnie wymęczyło (dobre 3 godziny ciągłego łażenia, w tym wejście na najwyższą więżę z tarasem widokowym) - że postanowiłem pozostać na noc w okolicy i wracać dopiero nazajutrz.

Wcześniej nie spałem za wiele, robiąc sesje fotograficzne m.in. na Zamku w Dobroszycach, co spowodowało deficyt snu i powrót autem był z problemami i licznymi przystankami, bo oczy sie ciągle kleiły za kierownicą...

	BenekEs
	27 kwietnia 2024 16:59